เมื่อฉันไปปฏิบัติธรรมที่วัดป่าสุขใจ

วันที่ ๑๒-๑๔ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๘ ครูและนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔/๑ ไปปฏิบัติภาวนาที่วัดป่าสุขใจ อำเภอบางบ่อ จังหวัดสมุทรปราการ หลังจากกลับมาครูให้นักเรียนเขียนสะท้อนการเรียนรู้ในหัวข้อ “เมื่อฉันไปปฏิบัติธรรมที่วัดป่าสุขใจ” พบว่านักเรียนเกิดการเรียนรู้และการเปลี่ยนแปลงที่น่าประทับใจ ดังตัวอย่างด้านล่างนี้

♦ ♦ ♦

เมื่อฉันไปปฏิบัติธรรมที่วัดป่าสุขใจ อ.บางบ่อ จ.สมุทรปราการ
ระหว่างวันที่ ๑๒-๑๔ ม.ค.๕๘

“เวลาที่ผมไปช่วยงานครูบาสิงโตตอนที่รดน้ำต้นไม้ สิ่งที่ได้เรียนรู้ของผมคือเวลาเก็บสายยางให้เป็นวงกลม เพราะเวลาที่เดินออกไปรดน้ำ สายางจะได้ออกมาง่ายๆ และครูบาสิงโตทำให้ผมเหมือนเป็นคนละคน จากการที่ไม่ค่อยชอบช่วยงาน ทำให้ผมชอบทำงานที่วัดและอยากมาวัดอีก

สิ่งที่ผมเปลี่ยนไปคือเวลานั่งสมาธิ ทำให้ผมนิ่งขึ้นและอยู่กับงานมากขึ้น เหมือนจริงจังกับงาน ไม่วอกแวก

พอช่วยครูบาอำนาจกวาดวัด ทำให้ผมชอบทำงานแทบจะทุกอย่างที่เป็นงาน สิ่งที่ทำให้ผมเปลี่ยนไป แบบอย่างมาจากครูบาอำนาจ คือ ทำงานได้เกือบทุกอย่าง และพูดคุยกับคนอื่นๆ ได้มากขึ้น ครูบาสิงโตกับครูบาอำนาจทำให้ผมมีพรสวรรค์เรื่องงานมากขึ้น เหมือนงานชิ้นหนึ่งคืองานอดิเรก ทำให้ผมทำงานวัดทั้งวันก็ได้

การที่ทำความสะอาดวัดกับครูบาสิงโตทำให้ผมอยากมาอยู่มาก การทำงานวัดตอนแรกผมคิดว่าน่าจะยาก แต่พอลงมือจริงๆ มันง่ายมาก และการที่ได้อยู่กับหมาที่ชื่อ สวรรค์ สุคติ สุคโต ทำให้ผมอยากมาอยู่ที่นี่ทั้งสัปดาห์ หรือทั้งเดือนก็ได้ แต่ผมขอแค่ทำงานวัดทั้งวัน ผมขอเท่านี้ก็พอ เวลาว่างๆ ผมจะมาเยี่ยมสุคติ สุคโต และสวรรค์ วันเสาร์อาทิตย์ถ้าว่างจะมาช่วยงานวัดอีกครับ

ผมอยากมาวัดป่าสุขใจอีกครับ”

เด็กชายภูริณัฐ  สวยยะลา (แบงค์) เลขที่ ๕ ป.๔/๑ วันที่ ๑๕ ม.ค.๕๘