KMรุ่งอรุณ : มองปัญหาตรงๆ แล้วลงมือแก้ไข

เรื่อง : ครูพรรณยมณฑ์  ชัชลักษณ์โสภณ (ครูมนต์)
ครูประจำชั้น ป.๔ โรงเรียนรุ่งอรุณ

ถึงมนต์ คนน่ารัก
เราเป็นครูสอนที่รุ่งอรุณมาหลายปีแล้วนะ ทุกเทอมทุกปีการศึกษาจะมีเรื่องราวประทับใจมากมาย แต่ปีนี้ (ที่จริงเริ่มมาหลายปีละ) ครูให้นักเรียนมีโอกาสเป็นเจ้าของโครงการเอง เช่นไปภาคสนามสถานที่ในกรุงเทพฯตามที่ตนสนใจ เราจึงพบว่าอะไรที่นักเรียนสนใจจะทำได้ดีทุกเรื่องจริงๆ

แต่ที่เราอึ้งและประทับใจมากคือให้นักเรียนทำโครงการตามรอยพ่อ เป็นการตามรอยในหลวงที่พระองค์ทรงทำเพื่อส่วนรวม เราให้เด็กเลือกจับกลุ่มตามใจชอบ คือจะรวมกับเพื่อนกี่คนก็ได้ แล้วเลือกเรื่องที่อยากทำเพื่อส่วนรวมในโรงเรียน นักเรียนสองห้องมีหลากหลายกลุ่ม หลากหลายเรื่องมาก แต่ละกลุ่มเลือกเรื่องตามที่นักเรียนมีประสบการณ์ เห็นถึงปัญหาจริงๆ พร้อมกับพยายามติดตามแม้มันจะยากก็ตาม  มีกลุ่มหนึ่งที่เราประทับใจคือ กลุ่มจัดรองเท้าหน้าห้องน้ำ ดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ไม่มีอะไรมาก  แต่เราเห็นถึงความเปลี่ยนแปลงของนักเรียนชายคนหนึ่ง คือกลุ่มนี้จะรณรงค์ให้คนมาใช้ห้องน้ำแล้วสวมรองเท้าแตะเข้าห้องน้ำ เมื่อทำกิจธุระเสร็จ จะถอดรองเท้าทิ้งไว้สะเปะสะปะ ห้องน้ำนี้ไม่เพียงแต่นักเรียนในตึกจะเข้าเท่านั้น ยังมีบุคลากรส่วนต่างๆ มาเข้าด้วย  เช่น จากห้องครัว ครูภาษาอังกฤษ เจ้าหน้าที่ห้องโอที ฯลฯ

เมื่อนักเรียนกลุ่มนี้เลือกทำโครงการนี้ เราดีใจมากที่มีแนวร่วม เพราะเราพยายามจัดการกับเรื่องนี้มาก นักเรียนกลุ่มนี้บอกเป้าหมายว่าเขาอยากให้ตึกนี้ดูเรียบร้อย เพราะการถอดรองเท้าไม่เป็นระเบียบ เลยไม่น่ามอง เขาจัดเวรกันจัดทุกช่วงเวลาที่ว่าง เขาบอกว่าทุกครั้งที่มาดูก็จะพบว่ารองเท้าไม่เคยเป็นระเบียบ หนึ่งในกลุ่มนี้จากเดิมที่เราคิดว่าเขาไม่น่าติดตามจัดอะไรมาก แต่กลับพบว่าเขาจัดรองเท้าบ่อยมาก เราทึ่งที่เขาติดตามขนาดนี้ สิ่งที่เห็นนอกจากการจัดรองเท้าแล้ว การติดตามงานในห้องก็ดีขึ้น เราเคยถามเขาว่าทำไมเห็นจัดรองเท้าบ่อยจัง เขาตอบว่า อยากให้ตึกของเราดูเรียบร้อย และเขาพยายามเตือนคนที่เผลอถอดแบบไม่เรียบร้อย เขาบอกจัดแล้วก็ไม่เคยเรียบร้อย ถามเขาว่าจะจัดต่อไปไหม เขาบอกว่าจะจัดต่อไป วันหนึ่งก็จะเรียบร้อย

เรารู้สึกดีใจมากๆ ว่าแม้มันจะเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่อย่างน้อยที่สุดความคิดของเขาก็เริ่มเติบโต มองเห็นปัญหาเล็กๆ แต่เพื่อส่วนใหญ่ เพื่อส่วนรวม เราพยายามปลูกสิ่งเหล่านี้มาตลอดการเป็นครู พร้อมกับการทำเป็นตัวอย่างมาตลอด วันนี้เริ่มเห็นดอกผลของมันแล้วล่ะ ตั้งใจบ่มเพาะต่อไปนะ วันหนึ่งจะงอกงามทั้งโรงเรียนเลยล่ะ เพื่อสังคมของเรา

เรื่องนี้ของนักเรียนทำให้เราเปลี่ยนความคิดในการมองปัญหา จากที่เรามองว่ามันเป็นปัญหาใหญ่และยากจะแก้ไข เพราะเราคิดเยอะ (ใครทำ ทำทำไม) แต่เด็กเขามองปัญหาตรงๆ เมื่อเห็นปัญหาก็ลงมือแก้ไขทันที