Amado : The Beloved One เวทีแห่งการเรียนรู้ของ RA17

Amado : The Beloved One
ละครหยดน้ำครั้งสุดท้ายของนักเรียนชั้น ม.๖
กระบวนการทำงานที่สร้างการเรียนรู้ การเติบโต
ความสัมพันธ์ และความทรงจำ
การแสดงปิดท้ายบนเวทีคอนเสิร์ต
M o r e than M u s i c
วันพุธที่ ๒๗ มีนาคม ๒๕๖๒
ณ ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย

กลายเป็นประเพณีของโรงเรียนรุ่งอรุณไปแล้วที่นักเรียนชั้น ม.๖ จะต้องทำ “ละคร” ก่อนจบการศึกษาจากโรงเรียนแห่งนี้ไป เป็นเวทีที่นักเรียนชั้น ม.๖ ทุกห้อง ทุกสำนัก ได้หลอมรวมใจเป็นหนึ่งเดียว มาช่วยกันทำงาน เรียนรู้การแบ่งงานกันรับผิดชอบในฝ่ายต่างๆ เผชิญกับสถานการณ์การ “ต่อรอง” ระหว่างความต้องการของตนเองกับความต้องการของกลุ่ม รวมไปถึงกรอบการทำงานที่ครูวางไว้ ไม่ว่าจะเป็นการที่นักเรียนต้องทำงานด้วยตัวเอง งบประมาณที่จำกัด การใช้ทรัพยากรอย่างเหมาะสมและไม่สร้างขยะมากจนเกินไป ยังไม่นับรวมระยะเวลาอันจำกัด

ถ้าใครผ่านเข้ามาในโรงเรียนรุ่งอรุณช่วง ๑-๒ สัปดาห์ก่อนวันคอนเสิร์ต จะเห็นพี่โตชั้น ม.๖ แบ่งกลุ่มกันทำงาน ทั้งทำฉาก ทำชุด ฝึกซ้อม กันอย่างขะมักเขม้นจนมืดค่ำ รวมไปถึงวันเสาร์-อาทิตย์ ที่ยังคงเข้ามาช่วยกันทำงานละคร ด้วยความรู้สึกรับผิดชอบว่าละครเรื่องนี้คืองานของพวกเขา “RA17” ทุกคน

“ตอนแรกเรามองเฉพาะว่า เราจะทำแบบนี้ ทำแบบนี้แล้วมันดี แต่ละครมันไม่ได้เกิดได้เฉพาะฝ่ายหนึ่ง หรือคนหนึ่ง มันทำให้เราต้องคิดมากกว่านั้น สิ่งที่เราทำมันจะสอดคล้องกับฉากไหม งบประมาณ หรือว่านักแสดงเขาจะรู้สึกสบายมือไหมเวลาเล่นในบางฉาก มันทำให้เราได้มองภาพกว้างขึ้น ไม่ใช่เฉพาะในจุดของงานที่เราทำแค่นั้น…มันท้าทายกว่าเดิม จากตอนแรกที่เราเล่นเพื่อความสุขของเรา เราเล่นเพื่อตัวเรา แต่คราวนี้เราเล่นเพื่อคนอื่นที่มากขึ้น” นางสาวสุธาแก้ว กัจฉมาภรณ์ (มัดหมี่) ฝ่ายอุปกรณ์และฉาก

“ถึงซินจะสนใจทางด้านแฟชั่น แต่ซินไม่เคยตัดเย็บ ไม่เคยทำอะไรเกี่ยวกับชุดมาก่อน แต่งานนี้ ครูให้โจทย์มาว่าอยากให้เราทำด้วยตัวเอง ไม่อยากให้ใช้เงินซื้อ เลยทำให้ซินต้องไปเรียนรู้วิธีการทำแพทเทิร์น วิธีการตัดเย็บเสื้อผ้า” นางสาวสิตานัน พรรณพูนศักดิ์ (ซิน) ฝ่ายออกแบบเสื้อผ้า แต่งหน้า ทำผม

“การที่จะจัดการตารางเวลาให้เพื่อนๆ แล้วก็คอยรวมเพื่อนเป็นอะไรที่ค่อนข้างยากมาก การที่ได้ทำงานนี้ทำให้ฟ้ารู้ว่าตัวเองมีข้อบกพร่องอะไร แล้วควรแก้ตรงไหน” นางสาวฟ้าสร้าง วัฒนศัพท์ (ฟ้า) โปรดิวเซอร์

“มันมีเรื่องออร์แกไนซ์ มีเรื่องฉาก มีเรื่องพร็อพ มีเรื่องจัดการคน มันมีอะไรที่มากกว่าดนตรี ต้องมองภาพกว้างขึ้น ต้องคิดทั้งหมด ตั้งแต่ว่าเริ่มต้นมันเป็นอย่างนี้ แล้วสุดท้ายมันไปสุดที่ไหน เหมือนเราได้ฝึกตัวเอง ฝึกมองงาน เข้าใจงานสเกลใหญ่มากขึ้น มองภาพรวมของงานได้ชัดเจนขึ้น ทำให้วิธีการคิดและวิธีการทำงานของเรามันเปลี่ยนไป มันละเอียดรอบคอบขึ้น” นายนัทธิ์ เลาหระวี (จีฟ) ผู้ช่วยผู้กำกับ

“เราไม่ใช่แค่สักแต่ออกแบบ เราต้องคำนึงถึงเรื่องของวัสดุ ประสานงานต่อว่าจะทำอย่างไรให้เพื่อนเห็นภาพนี้เหมือนเรา ผมเชื่อว่าทุกๆ อย่างมันไม่ใช่แค่ออกแบบครั้งเดียวแล้วมันจะออกมาเป็นผลสำเร็จเลย แต่สิ่งที่ประทับใจและทำให้ผมเรียนรู้มากไปกว่านั้น คือการที่เราไม่ได้ทำแค่ฝ่ายเราฝ่ายเดียว แต่เราต้องไปร่วมงานกับฝ่ายอื่น เป็น more than drama ที่ทำให้เกิดความสัมพันธ์ การเข้าใจงาน การได้ทดลอง เรารู้สึกว่าเราโตขึ้นจากการทำงานนี้ เป็นการเรียนรู้ที่ยิ่งใหญ่ก่อนเข้าไปสู่อีกช่วงชีวิตหนึ่ง” นายพุฒิพงศ์ ปรารถนวนิช (ไฮฟราย) ฝ่ายออกแบบฉาก

“เรื่องที่สำคัญมากคือการที่เราไปด้วยกัน ในการทำงานเราเห็นความตั้งใจของทุกคนที่พยายามทำงานออกมา ซึ่งความตั้งใจของแต่ละคนเลยทำให้ทุกคนมีความคิดที่หลากหลาย พยายามปรับแก้ สู้ไปด้วยกัน เรียนรู้ที่จะปรับใจตัวเองไปด้วย” นางสาวณิชนันทน์ ชูวิทย์ (แพรว) ฝ่ายศิลปกรรม

“ตอนแรกทุกคนก็จะมีภาพที่สวยมากๆ อยู่ในหัว ร่างงานแรกออกมามีพลังเต็มเปี่ยม เราคิดว่า ละครครั้งนี้จะต้องสวยมากๆ จะต้องเจ๋งมากแน่ๆ หลังจากเราทำงานกันออกมาชุดแรก ความฝันอันนั้นก็ยับเละเทะ เราต้องรื้อใหม่หมด เราทำแบบนั้นอยู่สามสี่รอบ…หนูว่าจริงๆ แล้วมันคือเรื่องของใจด้วย ขนาดว่าเราเหลือสัปดาห์สุดท้าย งานของเรายังไม่ถึงไหนเลย แต่ว่าไม่มีใครยอมแพ้ ตรงนั้นคือจุดที่เราได้เรียนรู้มากที่สุดค่ะ” นางสาวณัฐชา ตังวัชรินทร์ (ฟ้า) ผู้กำกับ

การทำงานละครจึงเป็นมากกว่าการแสดงที่ผู้ชมได้เห็นบนเวที More Than Music แต่เป็น More Than Drama ที่ฝึกให้นักเรียนได้ทำงานภายใต้ข้อจำกัดต่างๆ เรียนรู้ที่จะเอาชนะความกดกัน ละวางตัวตน ระดมความคิด รับฟังความเห็นซึ่งกันและกัน เคารพและเชื่อมั่นในความสามารถของกันและกัน เป็นการเรียนรู้การทำงานกลุ่มบนการงานจริง ที่สร้างการเติบโต ความสัมพันธ์ และความทรงจำ โดยมีเป้าหมายสำคัญร่วมกัน คือ ละคร Amado : The Beloved One ที่เป็นผลงานของนักเรียนชั้น ม.๖ รุ่น RA17 ที่จะจากฝากในความทรงจำของชาวชุมชนรุ่งอรุณทุกคน

:: ภาพโดย ::  นายชัชวลิต ล้วนพิชญ์พงศ์ (พ่อบอม) นายจิณณะ ปุระศิริ (พ่อต้น) และนายชญณัฐ ศุภทรงกลด (บี) ศิษย์เก่ารุ่น RA14