พิธีไหว้ครู ปีการศึกษา ๒๕๖๒

“ครูของผมใจดีมาก ครูให้ความสนใจกับผม ครูให้ความรู้แก่ผม ทำให้ผมเก่งขึ้นหลายอย่าง เช่น อ่านได้คล่องขึ้น คิดเลขได้แม่นยำขึ้น ถึงผมจะพูดมาก ซุกซนทั้งวัน ครูก็ดุเพื่อให้ผมหยุดและตั้งใจเรียน แต่ครูไม่แสดงอาการโกรธผม ผมขอขอบคุณครูมากที่ให้โอกาสผมเสมอ”
– คำบูชาครูโดย ด.ช.ชวภณ จัง (ออร์ก้า) ป.๒/๓ ผู้แทนนักเรียนระดับชั้น ป.๒

วันพฤหัสบดีที่ ๒๗ มิถุนายน ๒๕๖๒ โรงเรียนรุ่งอรุณได้จัดงานวันไหว้ครู โดยมีนักเรียนชั้น ม.๕ เป็นผู้จัดงานเพื่อแสดงความกตัญญูกตเวทีต่อคุณครู ในครั้งนี้ รศ.ประภาภัทร นิยม ครูผู้ก่อตั้งโรงเรียนรุ่งอรุณ ได้ให้โอวาทแก่นักเรียน ใจความว่า

“เด็กๆ ทุกคนมาจากครอบครัวที่ดี มีคุณพ่อคุณแม่เป็นครูคนแรกที่ได้นำทางชีวิต ทัศนคติอุปนิสัยอันดีงามมาแต่บ้าน ได้มาฝากตัวเป็นศิษย์ในโรงเรียนรุ่งอรุณ เป็นนักเรียนรุ่งอรุณ ก็ถือว่าพวกเราเป็นบุคคลที่มีบุญ มีวาสนา มีสิ่งที่เกื้อหนุน แล้วก็นำทางให้ชีวิตไปสู่ชีวิตที่ดีงามได้ไม่ยากเลย เด็กๆ ทุกคนที่นั่งอยู่ในที่นี้กำลังอยู่ในยุคของการเปลี่ยนผ่านของโลก ถึงกระนั้นเราก็สืบทอดวัฒนธรรมการไหว้ครูมาจนถึงทุกวันนี้ ตกทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่น นักเรียนยังคงมีจิตสำนึกที่ดีงาม แม้ว่าโลกจะเปลี่ยนแปลงไปมาก แต่ไม่เป็นเครื่องที่จะมาครอบงำให้เราหันหนีออกจากวัฒนธรรมหรือพฤติกรรมที่งามของความเป็นมนุษย์ ความเป็นมนุษย์ผู้มีใจสูง ผู้มีใจบริสุทธิ์ได้ ผู้ที่รู้จักถึงคุณค่าของสิ่งต่างๆ แล้วก็รู้จักที่จะเทิดทูน รู้จักที่จะระลึกถึง รู้จักที่จะน้อมนำเข้ามาสู่ใจของตัวเอง แล้วก็ปฏิบัติในสิ่งที่เป็นมงคลแก่ชีวิต”

ตอนหนึ่งของโอวาท รศ.ประภาภัทรได้กล่าวถึงคุณค่าของมนุษย์ที่แม้จะอยู่ในยุคของการเปลี่ยนผ่าน ก้าวไกลด้วยเทคโนโลยีการสื่อสาร แต่ไม่ได้ทำให้คุณค่าของมนุษย์ลดหย่อนหรือหายไป กลับจะยิ่งงอกงามยิ่งขึ้น โดยยกตัวอย่างของแคทเธอรีน คอมเมล เด็กหญิงชาวอเมริกันวัย ๕ ขวบ ที่ลุกขึ้นมาเขียนคำรณรงค์ให้ช่วยกันซื้อมุ้งส่งไปให้เด็กที่แอฟริกา เนื่องจากได้ดูข่าวว่าในทุกๆ ๓๐ วินาที จะมีเด็กแอฟริกาตายด้วยโรคมาลาเรีย ๑ คน เพราะไม่มีเงินซื้อมุ้งป้องกันยุง ในปีแรกที่อายุครบ ๖ ขวบ แคทเธอรีนสามารถที่จะระดมเงินบริจาคได้ ๓ แสนบาท และทำต่อเนื่องอีกหลายปี

“จิตใจของเด็ก ๕ ขวบในตอนนั้น ระลึกว่าเราต้องช่วยเขา เป็นจิตใจที่ยิ่งใหญ่มาก เป็นจิตใจของพระโพธิสัตว์ เราจะเห็นได้ว่า เรื่องการสื่อสารซึ่งทันสมัยนั้นยิ่งทำให้โลกรับรู้เรื่องดีๆ ได้มากขึ้น เร็วขึ้น และมีประสิทธิภาพมากขึ้น ทำให้คนเราทำความดีได้ขยายพลังกว้างขวางมหาศาล”

“การที่เรามีครูดี มีพ่อแม่ที่สั่งสอนเราดี นำทางชีวิตให้เราไปในทางที่เป็นกุศลทุกวันๆ นี้ จึงเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่มหาศาลในการที่เราเกิดมาเป็นมนุษย์คนหนึ่ง ขอให้นักเรียนได้ระลึกถึงบุญที่เรามีอยู่ ที่เราได้มาเป็นนักเรียน มาเป็นศิษย์ของครูในที่นี้ ครูได้น้อมนำให้เรารู้จักพระคุณของผู้ที่ประเสริฐในโลกนี้ มีพระพุทธเจ้าเป็นต้น ขอให้รักษาบุญนี้ สร้างกุศลเพิ่มพูนขึ้นทุกวันๆ แล้วก็มีความงอกงาม เหมือนกับที่สัญลักษณ์ของดอกเข็มก็ดี ข้าวตอกก็ดี ที่ย่อมจะเบ่งบานขึ้นด้วยพลังชีวิตที่เป็นเครื่องเหนี่ยวนำให้เราได้ไปสู่บุคคลที่ประเสริฐ บุคคลที่มีคุณค่าของโลกนี้ ก็ขอให้จดจำเรื่องราวของแคทเธอรีนเป็นแบบอย่าง เป็นบุคลาธิษฐาน ตั้งใจทำความดีทุกวัน ทุกวินาที เราจะดีขึ้นทุกๆ วินาที ได้เป็นคนที่สมบูรณ์ทุกๆ วินาที ขอให้นักเรียนจงได้ประพฤติแล้วก็ตั้งตนอยู่ในความดีนี้ตลอดกาล”

“ตั้งใจทำความดีทุกวัน ทุกวินาที เราจะดีขึ้นทุกๆ วินาที ได้เป็นคนที่สมบูรณ์ทุกๆ วินาที”
– รศ.ประภาภัทร นิยม

ในช่วงบ่ายซึ่งเป็นพิธีไหว้ครู ระดับมัธยม ครูเปรมปรีติ หาญทนงค์ ครูใหญ่ฝ่ายมัธยม ให้โอวาทแก่นักเรียนถึงการปฏิบัติบูชา ตอบแทนคุณของผู้ที่มีคุณ ด้วยการทำให้ตัวเองเจริญยิ่งๆ ขึ้น มีใจความว่า

“เมื่อเช้าครูมีโอกาสมาร่วมงานไหว้ครูระดับประถม ส่วนหนึ่งคือน้องเขาเชิญมา ส่วนหนึ่งคือครูกำลังจะไปดูนักเรียนชั้น ม.๕ ผู้รับผิดชอบจัดงานวันไหว้ครู แล้วต้องดูแลน้องประถม ว่าทำงานกันอย่างไร ระหว่างเดินมาครูพบนักเรียน ม.๕ คนหนึ่ง เขาไม่เห็นครู แต่สิ่งที่ครูพบคือเขากำลังพาน้องเล็กๆ คนหนึ่ง มีเลือดออกที่แขน พาไปเข้าห้องน้ำ น่าจะพาไปล้างแขน  ครูปุ๊สะดุดตาสะดุดใจ เป็นภาพของพี่ผู้ชายที่อ่อนโยนมาก พูดกับน้อง ดูแลน้อง พาน้องไปดูแลแผล ด้วยท่าทีที่อ่อนโยน มีเมตตามาก

ครูปุ๊ทำอะไร ไม่ได้ทำอะไร แค่ยิ้มกับตัวเอง แล้วก็รู้สึกปลื้มใจ แล้วก็รู้สึกโล่งใจด้วย เหตุที่โล่งใจเพราะว่าพี่คนนี้ในปีก่อนนี้ โอ้โห เราต้องคุยกันเยอะมาก ด้วยความคึกคะนองตามวัยของเขา แต่ว่าพอขึ้นปีการศึกษาใหม่ ทำไมเป็นคนละคนไปได้ แล้วก็มีความสุภาพอ่อนน้อมขึ้นมา มีจิตใจที่อ่อนโยนและเมตตาขึ้นมา ครูปุ๊ขอยืมคำอาจารย์ประภาภัทรที่ให้โอวาทน้องประถมว่า คนเราเจริญขึ้นได้ทุกวินาที หากเราเรียนรู้และพัฒนาตัวเองอยู่เรื่อยๆ เราเกิดเป็นมนุษย์ ควรจะเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ขึ้นเรื่อยๆ และในทุกวินาทีที่ผ่านไป เราก็สามารถที่จะเจริญขึ้นได้เรื่อยๆ

การจัดพิธีกรรมไหว้ครูขึ้นมาในวันนี้ เป็นโอกาสที่ดีที่นักเรียนมัธยมทั้งหมดได้มารวมกัน แต่ว่าสิ่งหนึ่งที่ครูได้จากนักเรียนคนนั้นคือการปฏิบัติบูชา ตอบแทนคุณของผู้ที่มีคุณ ด้วยการทำให้ตัวเองเจริญยิ่งๆ ขึ้น ใจแบบนี้อาจารย์ประภาภัทรท่านให้ชื่อว่า ใจที่กว้างใหญ่ ใจที่เป็นพระโพธิสัตว์ ใจอย่างนี้นี่ล่ะที่ขยับอีกหน่อยหนึ่งก็สามารถไปช่วยให้โลกเปลี่ยนแปลงได้  ไปเป็นผู้นำของโลกได้”

“การปฏิบัติบูชา ตอบแทนคุณของผู้ที่มีคุณ ด้วยการทำให้ตัวเองเจริญยิ่งๆ ขึ้น ใจแบบนี้อาจารย์ประภาภัทรท่านให้ชื่อว่า ใจที่กว้างใหญ่ ใจที่เป็นพระโพธิสัตว์ ใจอย่างนี้นี่ล่ะที่ขยับอีกหน่อยหนึ่งก็สามารถไปช่วยให้โลกเปลี่ยนแปลงได้  ไปเป็นผู้นำของโลกได้”
– ครูเปรมปรีติ หาญทนงค์