วัดตาลเจ็ดยอด โดยครูเพ็ญ อ.3/1

บันทึกจิตอาสา

ณ คืนวันที่ฝนตก เราซึ่งเป็นคนทำงานคงชอบบรรยากาศเช่นนี้เหมือนกันทุกคน ท่านว่าจริงหรือไม่ แต่ ณ ขณะนี้เมื่อข้าพเจ้าได้ไปสัมผัสถึงชีวิตของเด็กกว่า ๑๕๐ คน พระสงฆ์ ผู้คนไร้ที่พักพิง ณ วัดตาลเจ็ดช่อ อ.เมือง จังหวัดอ่างทอง เมื่อวันเสาร์ที่ ๒๔ กันยายน ๒๕๕๔ พวกเขาเหล่านั้นต้องอาศัยริมถนน หลังคาบ้าน วัด เป็นที่อยู่อาศัยแทน เมื่อเขาต้องเจอฝนที่ตกพรำๆ ตลอดทั้งคืน เขาคงนอนไม่หลับสนิทเป็นแน่ ทั้งหนาวเหน็บกับความชุ่มน้ำของน้ำฝน แล้วยังต้องกังวลกับเพื่อนร่วมโลกที่เขาไม่ได้เชิญ เช่น งู ตะขาบ แมลงสาบ แค่นึกก็คงขนลุกขนพองไปตามๆ กัน โดยเฉพาะผู้เล่าซึ่งเป็นคนกลัวเพื่อนร่วมโลกประเภทนี้มาก แค่นั้นยังไม่พอไหนจะอกสั่นขวัญแขวนกับเตียงน้ำ ที่อาจจะมีน้ำมาเพิ่มให้ยืดหยุ่นมากขึ้นอีก

ดังนั้นในโอกาสที่เรายังอยู่สุขสบาย ก็ควรระลึกไว้เสมอว่ายังคงมีคนอีกมากมายในขณะนี้ ที่เราคงได้แต่ส่งกำลังใจ และขอให้พวกเขาเหล่านั้นจงพ้นวิกฤตการณ์ที่ไม่น่าจดจำนี้ไปให้เร็วที่สุด รวมทั้งหากใครยังมีกำลังทรัพย์ มีเวลา ที่พอจะไปแบ่งปัน ทุกข์ สุข ของคนที่วัดตาลเจ็ดช่อได้ ผู้เล่าก็ขอเชิญให้คุณๆ ได้ไปสัมผัส เขาเหล่านั้นคงจะมีความสุขไม่น้อยเลยทีเดียว

ครูเพ็ญ (อ.๓/๑)