งานวันพ่อโรงเรียนรุ่งอรุณ
วันที่ ๔ ธันวาคม ๒๕๕๕ โรงเรียนรุ่งอรุณจัดงานวันพ่อ เนื่องในโอกาสวันคล้ายวันพระราชสมภพของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ๕ ธันวามหาราช และวันพ่อแห่งชาติของไทย โดยในช่วงแรก รองศาสตราจารย์ประภาภัทร นิยม ประธานในพิธี จุดธูปเทียนบูชาพระรัตนตรัย และเชิญนักเรียน คณะครู และผู้ปกครอง ร่วมกันสวดมนต์ ต่อจากนั้นประธานในพิธีถวายพานพุ่มดอกไม้ ธูปเทียน และกล่าวบทอาศิรวาท ทุกคนร่วมกันร้องเพลงสรรเสริญพระบารมี และเพลงสดุดีมหาราชา
ลำดับต่อมาคณะครูและนักเรียนดนตรีไทยร่วมถวายพระพรชัยมงคลด้วยชุดการแสดง “ระบำศรีวิชัย” จากนั้นตัวแทนนักเรียนระดับประถมต้น ประถมปลาย และมัธยม กล่าวคำบูชาพ่อในหัวข้อ “คุณพ่อของฉัน” ก่อนจะนำพวงมาลัยไปกราบคุณพ่อที่เป็นตัวแทนคุณพ่อของชาวรุ่งอรุณมาร่วมงานในวันนั้น
“พ่อของฉันนั้นเปรียบเหมือนคนสวนที่คอยดูแลต้นอ่อนให้เติบโตอยู่ในไร่ทุกๆ วัน แล้วพอต้นอ่อนขาดน้ำ ก็หาน้ำมารดโคนต้น…ถ้าฉันป่วยขึ้นมา พ่อของเราจะต้องเป็นคนที่กังวลที่สุด เพราะต้นอ่อนนี้กำลังสุขภาพไม่ดี และต้นไม้ที่คนสวนรัก ไม่ใช่แค่เอาแต่ดื่มน้ำ แต่ยังทำให้คนสวนที่ทำงานหนักหายเหนื่อยได้…ต้นอ่อนต้นนั้นอยากบอกพ่อว่า ขอบคุณที่หาน้ำมาให้ต้นอ่อนกิน ดูแลต้นอ่อนมาจนโต หนูรัดพ่อมากเลยนะจ๊ะ..คนสวน” เด็กหญิงชุติกานต์ กนกกันทรากร ชั้น ป.๓/๓
“สำหรับฉันคำว่า “พ่อ” คือผู้ชายคนหนึ่งที่ทำทุกสิ่งทุกอย่างให้ฉัน ตั้งแต่เกิดมาพ่อก็ดูแลฉัน คอยปกป้องและให้กำลังใจ สอนหรือตักเตือนฉัน บ่อยครั้งที่ฉันโกรธและรำคาญพ่อ แต่สิ่งที่พ่อสอนและตักเตือนฉัน มันก็กลายเป็นคำชมจากญาติพี่น้อง เพื่อนๆ คุณครู หรือไม่ก็กลายเป็นความภูมิใจของฉันเองที่ได้ทำมันลงไป…” เด็กหญิงปัณณ์รวี เสริฐสุวรรณกุล ชั้น ป.๖/๒
“…พ่อดูแลบ้าน พ่อทำอาหารเองให้แม่ ให้เรากิน พ่อทำสวน ดูแลสวนเอง พ่อเก่งงานไม้ พ่อทำเฟอร์นิเจอร์เอง พ่อซ่อมท่อน้ำเอง พ่อเดินสายไฟเอง พ่อจับงูเองเวลามีงูที่สวนหลังบ้าน พ่อเป็นคนพึ่งพาได้เสมอ พ่อทำให้เรากล้าหาญที่จะเผชิญกับความกลัวในชีวิต ทุกครั้งที่มีพ่ออยู่ ทุกคนจะอุ่นใจ…พ่อเป็นคนฉลาด ไม่ใช่นักวิชาการ แต่ฉลาดการใช้ชีวิต พ่อเข้มแข็งแต่อ่อนโยน พ่อรักเพื่อนของพ่อ พ่อใจใหญ่กับเพื่อนมนุษย์ พ่อสอนให้รู้ว่าชีวิตต้องพึ่งพาคนรอบข้าง แต่เราเองก็ต้องเข้มแข็ง เข้มแข็งพอที่จะให้คนอื่นพึ่งพาได้เช่นกัน…ถึงพ่อจะเป็นพ่อบ้านเลี้ยงลูก แต่สิ่งที่พ่อทำมีคุณค่า และมีเกียรติ การจะสร้างคนคนหนึ่งให้เป็นคนที่สมบูรณ์ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ขอบคุณที่เสียสละ เสียสละเลี้ยงคนสองคนให้เป็นคนที่สมบูรณ์ ขอบคุณมากค่ะ” นางสาววรันธร ฌานจิตกุศล ชั้น ม.๖